21 december 2015

VAN VERPLEEGSTER TOT MANAGER EN NU DAN VERTAALSTER ITALIAANS Interview van Ad Smets met Nienke Neumann Nienke, je bent ooit de verpleging ingegaan en uiteindelijk ben je manager geworden. Was dat voor jou een natuurlijke ontwikkeling en voelde jij je er senang bij? “Ik ben ruim twintig jaar geleden de verpleging in gegaan. Op dat moment was de vraag om verpleegkundigen in ziekenhuizen niet zo groot. Ik ben toen via het uitzendbureau terecht gekomen bij een kleine CRO (Contract Research Organization). In opdracht van farmaceuten testten we potentiele geneesmiddelen uit op voornamelijk gezonde proefpersonen. Door hard werken en veel te leren ben ik doorgegroeid naar een managementfunctie. Het was een supertijd, niet altijd even makkelijk, maar met een goed en positief denkend team hebben we heel wat bereikt. Ik had het voor geen goud willen missen. Toch heb ik - toen ik een gezin kreeg - bewust steeds een stapje terug gedaan. Wat minder verantwoordelijkheden, wat meer tijd voor mijn gezin en iets meer tijd voor mijzelf. Als ik iets doe, wil ik het goed doen en de combinatie van een managementfunctie en een gezin vond ik voor mijzelf geen ideale optie. Ik sta namelijk graag even stil om te genieten van het moment zelf en dat lukt me niet als ik van hot naar her moet rennen.” Toch kwam er een plotse verandering die je leven behoorlijk beïnvloedde. Wil je ons meenemen in deze ontwikkeling? “Het bedrijf was inmiddels al een aantal jaar in handen van een Amerikaans bedrijf. Er werd veel gereorganiseerd en ook de CRO in Nederland werd uiteindelijk gesloten. Na zestien jaar trouwe dienst stond ik op straat. Dat was even heel vreemd, echter met de zomer in aantocht ook best even lekker. Toch begon het al snel te kriebelen en wilde ik weer wat gaan doen. Maar wat? Solliciteren bleek verdraaid lastig. Ondanks dat ik kon aantonen geen managementfunctie meer te ambiëren, was menig potentiele werkgever bang dat ik snel uitgekeken zou raken. Ik heb zelfs overwogen een en ander uit mijn CV weg te laten.” Een crisis schept kansen Dit is een van de slogans die wij binnen SAM maar al te vaak horen en ook laten horen. Ook al ziet de medewerker die bijvoorbeeld zijn baan gaat verliezen dat op dat moment nog niet. Gold dat voor jou ook? “Ja, dit gold zeker ook voor mij. Ik had mij altijd voorgenomen dat als beide kinderen naar school zouden gaan, ik eens wat anders zou willen doen. Geen idee wat, maar ik was ook wel toe aan verandering. Dit moment kwam iets eerder dan verwacht, maar dwong mij tegelijkertijd om actiever stappen te ondernemen. Ik vond het op een gegeven moment ook wel heel veilig en makkelijk bij mijn oude werkgever. Alles liep op rolletjes, privé en werk sloten organisatorisch goed op elkaar aan. Nou, dan ben je als werkende moeder en partner best tevreden. Ik ben bij mezelf te rade gegaan: waar word ik nou blij van, wat geeft me energie, wat intrigeert me? Toen kwam Italië, de taal, het eten, het land, het volk al snel om de hoek kijken. Toen mijn vriend tijdens onze vakantie in Italië grapte: “nou, dan ga je toch lekker op een terrasje in Rome met een laptop op schoot vertalen?” had hij niet verwacht dat ik drie weken later een informatieavond zou bezoeken op de ITV Hogeschool voor Tolken en Vertalen in Utrecht.” De ommezwaai is wel een hele flinke. Wat bezielt je om dit te willen, je hebt een man en twee kinderen. Er moet toch geld op de plank komen en dan ga jij studeren? “Haha, dat heb ik mezelf ook wel eens afgevraagd als ik met mijn studieboeken bij de zwemles zat of langs de lijn bij de voetbaltraining nog even probeerde mijn huiswerk te maken. In principe deed ik niets aan de studie als de kinderen uit school kwamen tot ze naar bed gingen, maar iedereen in huis was wel blij als er weer een tentamen achter de rug was en het hele huis weer ontdaan werd van alle A4-tjes vol met Italiaanse grammatica, wetenswaardigheden, topografie, geschiedenisfeiten etc.” “Gelukkig heb ik na een jaar zonder werk te hebben gezeten via een oud-collega een parttime baan gevonden, wederom in de farmaceutische branche. Hierdoor kunnen we gelukkig de studiekosten betalen, maar financieel hebben we het inderdaad wel wat minder ruim dan daarvoor. Aan de andere kant lukt het nog steeds elk jaar op vakantie te gaan en kan iedereen zijn hobby’s beoefenen. Slecht hebben we het dus echt niet.” Een klus Je zit nu in het laatste jaar van je studie, dus stage lopen. Het wordt een stage die mede de Stichting SAM raakt. Waar ga je stage lopen en wat ga je doen? “Ad en Sjaak, de eigenaren van het digi-magazine Il Tramonto, willen aan de hand van hun zelfgeschreven blogs een boek uitbrengen, waarbij ik de vertaling naar het Italiaans verzorg. Dankzij hun bemiddeling kan ik dit doen met een puike grammaticale begeleiding vanuit Italië. Ik kan nu met begeleiding van Giulia Gelisio, Universiteit van Udine, een enorme ervaring opbouwen". Welke kansen zie jij voor jezelf als je dadelijk de studie hebt afgerond? Heb je al een idee waar je wilt gaan werken? “Nadat ik mijn studie heb afgerond, wil ik graag als zelfstandig vertaler gaan werken. Als startende vertaler met de talencombinatie Italiaans-Nederlands zal het best wat moeite kosten een plekje op de markt te veroveren. Daarom zal ik mij mogelijk ook gaan richten op het Engels en wil ik me gaan specialiseren in het medisch vertalen. Daarnaast ben ik gestart met het geven van lessen Italiaans. En verder? Ik blijf om me heen kijken, op zoek naar nieuwe uitdagingen die bij me passen.” Vooruitkijkende naar 2016, studie afgerond en een nieuwe baan dan op zoek naar nieuw werk of voor jezelf beginnen op basis van je studie die je vanuit de crisis bent gaan volgen. Was die inspanning en die investering de moeite waard? Zou je het weer doen? “Voorlopig kan ik het vertalen combineren met mijn huidige baan. Als ik genoeg inkomsten uit het vertalen zou halen, dan zal ik zeker overwegen mijn huidige baan op te geven, maar de combinatie vast inkomen, werken in een team en het vertalen vanuit huis vind ik een hele prettige combinatie.” “De inspanning en de investering zijn zeker de moeite waard geweest. De crisis heb ik zelf nooit als een crisis beschouwd, maar als een mogelijkheid. Een mogelijkheid mezelf verder te ontplooien en van mijn hobby en passie mijn werk te maken.” Zou je het anderen adviseren om zo’n verandering vooral te doen? "Als het enigszins mogelijk is, absoluut! Er is vaak meer mogelijk dan je zelf denkt. Je moet rekening houden met beperkende omstandigheden, maar voor de meeste beperkingen bestaan ook weer oplossingen. En wees niet bang je doelen en plannen gaandeweg bij te stellen, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden." Voor contact met Nienke Neumann