3 februari 2015

Waarom werk ik toch zo hard? Die vraag stelde ik mij rond afgelopen kerst. Ik realiseerde me dat ik inmiddels al 5 jaar lang geen vakantie heb genomen. Een vakantie zoals velen die kennen. Een periode van niet werken, niets doen, aan het strand liggen, reizen of wat dan ook met als doel je te ontspannen. Ik was zó lekker bezig tot aan de kerst en toch stelde ik mij die vraag. Ik schrok ervan want ik noemde het ‘werk’. Ik werk mijn hele leven al hard en noemde dat nooit ‘werk’. Ik heb altijd hobby’s gehad waarvoor ik betaald kreeg, zo noemde ik het altijd. En de uitoefening van die hobby’s doe ik van nature met passie. Vol overgave, bevlogenheid en vanuit een flinke portie ideologie t.a.v. ‘t Algemeen Belang. Waar had ik deze keer dan last van? De overpeinzing heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. Ik wil graag veel en snel! Lekker meters maken, pragmatisch zijn en toewerken naar synergie! Goed doen voor mensen en organisaties! Alles staat stil En ik realiseerde mij dat ik over 2014 iedere keer in periodes dat Nederland met vakantie ging, voelde dat ‘alles’ letterlijk stil staat. We hebben nauwelijks de herfstvakantie gehad en we gaan alweer het kerstreces tegemoet. We starten het nieuwe jaar met verve en elan op en de Carnaval met de voorjaarsvakantie komt er snel weer aan. Wat is het verschil met enkele jaren geleden, want zó intensief heb ik dit nog niet beleefd? Ook daarover hebben we binnen het bestuur van de Stichting SAM flink zitten ‘bomen’, weliswaar met een heerlijk glas Italiaanse wijn. Wij neigen om als reden aan te geven, de drukte! Meer werk moet verricht worden met minder mensen. En als deze mensen dan met ‘pauze’ gaan, staat er eerder een onderdeel van een organisatie stil. Mogelijkerwijs dit punt gerelateerd aan het feit dat de wereld ‘sneller’ draait en de ontwikkelingen zich met rasse schreden opvolgen maakt dat ik er meer ‘last’ van heb? Of is het een tekort aan bevlogenheid aan de zijde van de contacten omdat ze het wellicht te druk hebben met de waan van alle dag? Netwerker Als netwerker leef ik voor de contacten, de interacties met professionals en organisaties, wil ik doelmatig goede verbindingen leggen en afspraken maken die een bijdrage leveren aan de vitaliteit van de arbeidsmarkt. Mijn ideologie en passie kan ik niet in toom houden, echter over 2015 heb ik mij wel als doel gesteld om gedurende de Nederlandse pauzes mij meer tijd te vergunnen voor andere hobby’s. Het zullen geen vakanties worden zoals velen die beleven, liggend aan één of ander zonnig strand. Mijn ervaringen bij het netwerken ga ik vaker ‘neer-leggen’ in leerzame optekeningen voor anderen. Via de verschillende magazines die wij uitgeven en middels blogs op de diverse websites die wij hebben voor onze verschillende ‘hobby’s’, zoals SAM International en het digi magazine over Noord Italië, il Tramonto. In zoverre vond ik energie in het geweldige reisverhaal van Joyce van Someren Brand, ook onze heldin. Ik heb de doelen hernieuwd in kaart gebracht en de piketpaaltjes voor onze ‘reis’ ten aanzien van onze hobby’s uitgezet! Lees zeker het sprankelende verhaal van Joyce klik hier    (vanaf pagina 37). Onze hobby’s hebben altijd raakvlakken met de arbeidsmarkt en of het gaat om Nederland, Duitsland, Oostenrijk of Italië. En de arbeidsmarkt, die mag zeker volatiel genoemd worden. Helaas kregen we na wat hoopgevende maanden binnen de Nederlandse toch weer een negatieve berichtgeving over december: de werkloosheid is gestegen. Wij geven regelmatig, als extra service vanuit de Stichting SAM (samenwerken), een vacaturemail uit en inderdaad troffen wij in december beduidend weinig vacatures aan over deze ‘feestmaand’. Met 8,3% ‘draait’ Nederland altijd nog beter dan bijvoorbeeld Italië met 12,9% (43% werkloosheid onder jongeren). Ik blijf dan ook vol goede moed over 2015. Inmiddels zijn er deze maand weer verschillende vacatures bij ons gemeld, diverse werkervaringsplaatsen worden er aangeboden en er zijn binnen de SAM Regiopool de eerste matches van dit nieuwe jaar te melden. De motor draait weer en dat geeft mij hoop op nog meer mooie ontwikkelingen over dit nieuwe jaar. Als voorzitter van het mooie werkgeversnetwerk SAM wens ik iedereen een heerlijk jaar toe. Kijk naar de positieve en mooie elementen en tracht vanuit passie goed te doen. Voor je collega’s en je organisatie waarvoor je werkt. Het is goed om te netwerken zowel voor jezelf als voor iedereen om je heen! En je weet het: netwerken is net werken!!! Ad Smets, voorzitter Stichting SAM