25 mei 2014
Luca Fanotto, burgemeester van de Italiaanse badplaats Lignano[/caption]
Het is bijzonder interessant om verschillen in de wervingsprocedures te zien en het blijft fascinerend om gelijkenissen te constateren. Laatst hadden wij een interview met de burgemeester van een van de meest begeerde Italiaanse badplaatsen, Lignano.
Luca Fanotto is al jaren politiek geëngageerd. Hij was reeds jaren raadslid in Lignano. Zijn familie is al meer dan 200 jaar in deze badplaats woonachtig en heeft deels de stad opgebouwd. In de 50-er en 60-er jaren was het de verblijfplaats van een grote mondiale jetset en woonde Hemmingway er en had Churchill er zijn zomerverblijf. Luca heeft zowel in Italië als in Zwitserland gestudeerd en is alleen daardoor al bewuster van een internationale samenwerking. Een soort ‘coalitie’ van 6 partijen heeft hem in 2011 als ‘gezamenlijke’ kandidaat naar voren geschoven voor de burgemeestersverkiezingen van mei 2012. Ze zagen in hem een fris, jong gezicht (34 jaar), advocaat, intelligent en bijzonder gedreven vanuit ideologie en visie.
Het interview voor ‘t magazine ‘il Tramonto’ was aan beide zijden goed voorbereid om er een vruchtbare 45 minuten van te maken. Wij hadden zijn verkiezingsprogramma uitgepluisd en
[caption id="attachment_944" align="alignright" width="300"]
Luca Fanotto & Ad Smets[/caption]
kennen bovendien ‘zijn’ stad van haver tot gort. Daarenboven hadden we al vele burgers gevraagd naar knelpunten en wensen. Hij van zijn kant had zijn wethouder Toerisme en senior adviseur PR erbij gevraagd. Het gesprek verliep echter heel open en daarmee ook zó anders. Meer dan 2 uur hebben we informatie uitgewisseld op het gebied van personele ontwikkelingen binnen zijn gemeente. Maar dat kwam ook omdat hij startte met de openingszin: “nog geen 10% van alle medewerkers binnen deze ‘tent’ functioneert naar behoren, laat staan excellent”. Voor ons als oud-directeuren P&O kwam deze krasse uitspraak toch echt als een verrassing. Terwijl wij over toerisme en marktontwikkeling zouden komen praten in het kader van ons magazine ‘il Tramonto’ ter promotie van het toerisme in Noord Italië, moesten we toch even schuiven in onze comfortabele zetel in de balzaal, zijnde zijn kantoor. Ik boog me naar zijn senior PR adviseur en zei: “zo, dat weet je dan, je wordt binnenkort vervangen”. Hij lachte me toe en gaf als antwoord dat hij al de vervanger was!
[caption id="attachment_946" align="alignleft" width="200"]
Matteo Renzi, premier van Italië[/caption]
Het moet echt anders!
Luca vertegenwoordigt in deze regio de nieuwe wind die hopelijk gaat waaien in Bella Italia. Jullie weten dat een tijdje geleden de ook al jonge Enrico Letta (48) aan de kant werd geschoven door de nog jongere Matteo Renzi (39), die nu van burgemeester van Firenze is opgeklommen tot premier van de gehele laars. “Het moet anders en ook Letta was teveel van de oude politiek”. Laat dat een waarschuwing zijn voor onze eigen Mark. De jonge burgemeester spreekt de taal van de transformatie en predikt de noodzaak om geheel onconventioneel te hervormen. Daarbij hoort het dat er duidelijke taal wordt gesproken. Zo als het was is gebleken niet goed te zijn, dus moet het echt anders. Wil of kan je niet, dan moet je het veld ruimen. Zo is het en niet anders. De burgers verwachten een hoogwaardige overheid en blijven ontevreden als door de leiders geaccepteerd wordt dat het overheidspersoneel zich niet aanpast. Dat kan en mag niet meer. De bureaucratie werkt zó vertragend op noodzakelijke ontwikkelingsprocessen dat het onverantwoord is om niet snel en met strakke hand te gaan hervormen. “Als je bijvoorbeeld op het strand een concert wilt organiseren moet je bij 6 gemeentelijke instanties/afdelingen vergunningen aanvragen met net zoveel verschillende formulieren. Vervolgens duurt het maanden zo niet zelfs één jaar en het gebeurt vaak dat onder de tijdsdruk alsnog op de dag zelf van het evenement de vergunning moet worden verleend of dat de handhavers het feest willen tegenhouden omdat de schriftelijke vergunningen nog niet in het bezit zijn van de organisatoren. Daar waar deze badplaats het moet hebben van evenementen om de vele honderdduizenden gasten te vermaken, kan het niet zo zijn dat Lignano op haar corebusiness wordt gefrustreerd door slecht presterende ambtenaren.” Zijn zichtbare ergernis over de bureaucreatie liep hoog op bij het vertellen over een rechtszaak die door een ondernemer tegen de gemeente was aangespannen. Het ging maar liefst over 7 Mio Euro. Puur omdat niemand binnen het gemeentelijke apparaat zich eigenaar maakte van dit probleem, bleef deze zaak tussen verschillende afdelingen ronddolen. ‘Men’ liet het maar op zijn beloop, met als gevolg dat de toch al uitgeholde gemeentelijke ‘kas’ een groot risico liep dit grote bedrag te moeten betalen. Om de uitvoering van andere noodzakelijke projecten niet te riskeren bij het verwachte verlies wegens het gebrek aan een goed onderbouwd dossier, heeft men de zaak afgekocht voor 1 Mio. “Geld bijeengeschraapt van belastingbetalers dat wij door slecht presteren van ambtenaren hebben moeten aanwenden om erger te voorkomen. Dat kan en wil ik niet meer accepteren.” Luca heeft de gemeentelijke organisatie in die zin aangepast dat het niet meer mogelijk is dat niemand zich ‘eigenaar’ van een vraagstelling kan voelen. Voor iedere vraagstelling is er nu 1 loket en dat loket is probleemeigenaar en draagt er zorg voor om binnen redelijke termijnen de vraagstelling op te lossen.
Hoe los je eigenlijk de knelpunten op die de stad heeft. Lignano is een van de beroemdste badplaatsen van Italië. Officieel een gemeente met 7.000 inwoners in de wintermaanden. Maar in de zomer, als alle vakantiewoningen weer bewoond worden, zijn dat er 250 duizend. En op sommige dagen, tijdens evenementen zoals de wereldberoemde Frecce Tricolori (de formatievliegers die 20 km van Lignano hun basis hebben) zijn dat er meer dan 1 miljoen. Op dat moment zit je qua formatieplaatsen toch ook behoorlijk in de knel, want het ambtenarenapparaat moet dan een flexibele schil hebben om alle zaken te kunnen bedienen? Luca is zich bewust van de noodzaak van samenwerken. Door onderling medewerkers uit te wisselen op momenten dat dit mogelijk is, werkt dat zowel in het voordeel van de gemeentelijke organisatie als ook voor de ervaring die een ambtenaar krijgt door een kijkje in de keuken van 
die andere werkgever. Luca vindt het geweldig als hij onze uitleg krijgt over het werkgeversnetwerk SAM en de 2 keer georganiseerde Loopbaan4daagse. “Geweldig, dat hebben wij hier nog niet, maar dat zou zeker een positieve bijdrage kunnen leveren aan alle gesloten deuren en hoge muren die hier nog om de organisaties zitten, want onze organisaties zitten allemaal op slot”. Luca raakt weer positief enthousiast en vertelt gedreven over zijn transformatieplannen. Doordat er via Lampedusa massa’s Afrikanen het land binnen komen, zie je ook per jaar de illegale verkoop op het strand (nep-merk-artikelen zoals tassen van Louis Vuitton) fors toenemen. In feite zou er een samenwerking moeten zijn tussen Guardia Finanza / Carabinieri/ Polizia Statale etc. Die samenwerking is er helaas niet en het feit dat dit ambtelijke (gesloten) bolwerken zijn, wordt niet verwacht dat dit mogelijk is. De gemeente Lignano heeft daarom ’s zomers 9 controleurs is dienst genomen die 12 kilometer strand gaan handhaven. “Oh ja, en in de winter worden ze in skiplaatsen in het noorden van Italië ingezet, om daar handhavingstaken uit te voeren”. “Dat hebben we zo met soortgelijke gemeenten met een tijdelijke aanwas van toerisme afgesproken. Het is eigenlijk raar dat wij deze samenwerking mondjesmaat opzoeken en ik vind het daarom leerzaam om ons initiatief als goed voorbeeld te vermelden.”
En wie weet kunnen via SAM nog meer tot stand brengen?
redactie: Ad Smets, voorzitter Stichting SAM
Auteur: Ad Smets
